Υμηττός, Καράβι Πλώρη

 

Αναρρίχηση στην Αθήνα, Υμηττός  Καράβι Πλώρη

Το Καράβι (Πλώρη) πήρε την ονομασία του από τη     χαρακτηριστική κόψη του πετάλου (διαδρομή 20). Το πεδίο είναι αρχαίο λατομείο πιθανόν ρωμαϊκών χρόνων ή και προγενέστερων), όπως φαίνεται από το λάξευμα του βράχου, που μοιάζει με της σπηλιάς Νταβέλη στην Πεντέλη.Ο βράχος είναι ασβεστολιθικός και σε μερικά σημεία του πα­ρουσιάζεται σαν μάρμαρο. Αν και δείχνει ενιαίο πέταλο χωρίζεται από μία μικρή κόψη όπου βρίσκεται η διαδρομή 27. Όλες σχεδόν οι διαδρομές εδώ είναι εξαιρετικά όμορφες σε κίνηση και αισθη­τική. Κάθε διαδρομή έχει ξεχωριστή φυσιογνωμία και αυτό διότι περιέχει πλάκες, αρνητικά, κόψεις, δίεδρα.

Το Καράβι χαρακτηρίζεται από πολλούς σαν το καλύτερο αναρριχητικό πεδίο στην Αθήνα. Έχει βορειοδυτικό προσανατο­λισμό. Η καλύτερη περίοδος για σκαρφάλωμα είναι από Μάρτιο μέχρι Νοέμβριο. Το χειμώνα με ηλιοφάνεια και τους καλοκαιρι­νούς μήνες από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Δεν υπάρχουν\αναφορές για το πεδίο αυτό από παλαιότερους αναρριχητές ή ορειβάτες, ούτε γραπτές ούτε προφορικές. Ο λό­γος είναι ότι το ενδιαφέρον τους ήταν στραμμένο στο γειτονικό Κακόρεμα, που ήταν πιο πλούσιο σε διαδρομές των οποίων το ύψος και η δυσκολία τους ήταν ανάλογο εκείνου που θα εύρισκαν στο βουνό. Όλα αυτά από τη δεκαετία του ’50 έως τη δικτατορία, όταν το Κακόρεμα γίνεται λατομείο, όπως και τα Τουρκοβούνια. «Στο Κακόρεμα (παλ. Κακόρευμα) υπήρχαν και στην αρχαιότητα λατομεία μαρμάρου, κατά πολύ παλαιότερα από αυτά της Πεντέ­λης, Με τα προϊόντα του λατομείου του Υμηττού (κόκκινος ασβε­στόλιθος) κτίστηκε μέρος της κρηπίδας του Παρθενώνα. Όταν κατά το 570 π.Χ, άρχισε η εκμετάλλευση των λατομείων της Πε­ντέλης, σταμάτησαν τα λατομεία του Υμηττού και επαναλειτούρ­γησαν κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους, οπότε και έγινε εντατική εξόρυξη για να κατασκευαστούν διάφορα μνημεία της Ρώμης». (Τα βουνά της Αττικής, Νίκος Νέζης, σ. 157)

 

Υπάρχουν κάποιες πιθανότητες οι εύκολες διαδρομές στο Καράβι να είχαν ανοιχτεί στη δεκαετία 1950-60. Το 1987 επισκέπτεται τοχώρο ο Γιώργος Δραζίνος ο οποίος τον κάνει γνωστό στους αναρριχητές.

1988. Οι Γιώργος Δραζίνος και Γιώργος Γεωργακόπουλος ανοί­γουν τις διαδρομές 1, 2, 5, 7, 25, 26, 27. 1989-91. Το χώροεπισκέπτονται συχνά οι Κώστας Τσουκλείδης, Γιώργος Μακρής, Γιώργος Βουτυρόπουλος, Δ.Μπακάλης και Φ. Στάθης. Επαναλαμβάνουν τις υπάρχουσες διαδρομές και ανοί­γουν τις 3, 4, 6, 14, 24. Ο Γιώργος Βουτυρόπουλος ανοίγει τη χαρακτηριστικήκόψη «ΠΛΩΡΗ» (διαδρομή 20), ενώ ο Δημήτρης Σωτηράκης κάνει μια απόπειρα στην κόψη.

1991. Επισκέπτεται το χώρο ο Βασίλης Μήτσιος, επαναλαμβάνει
κάποιες από τις υπάρχουσες και ανοίγει τις διαδρομές 28, 29.

1992. Επισκέπτονται το χώρο οι Δ. Μπακάλης και Δ. Τιτόπουλος και ανοίγουν τις 16, 17, 18, 22. Προσπαθούν την 21 που ως σή­μερα παραμένει ημιτελής.

1993. Οι Δ.Τιτόπουλος και Γ. Ζαχαράκης συμπληρώνουν την πίστα με τις 8, 9, 10, 11,12, 13, 15, 23. Προσπαθούν τις 30, 31 που παραμένουν ημιτελείς και σηματοδοτούν όλες τις διαδρομές.

1994. Ο Γιώργος Βουτυρόπουλος ανοίγει την 19.1997. Ο Στέφανος Μουτζουβής με δική του πρωτοβουλία εξοπλίζει μερικές διαδρομές για να γίνονται με σχοινί από κάτω. Επίσης τοποθετεί χημικά βύσματα στο τέλος των διαδρομών αυτών. Ο ίδιος, με τον Διονύση Στραβογένη ανοίγουν τις 2Α, 5Α, 6Α, 16Α, Ι ΘΑ

5/2003. Οι Δημήτρης Τιτόπουλος, Δημήτρης Μπακάλης διορθώ­νουν τις ασφάλειες των διαδρομών 8, 9, 12, 20 και εξοπλίζουν με βύσματα τις 16, 17, 22,

Για να φθάσετε στα πεδία του Καραβιού παίρνετε τη λεωφόρο Κατεχάκη. Στη διασταύρωση με την λεωφ. Αρχιεπισκόπου Αθη­νών Χρυσοστόμου (που έρχεται από το νεκροταφείο του Βύρω­να) στρίψτε και κατευθυνθείτε προς το στρατόπεδο Σακέτα. Για να προχωρήσετε θα χρειαστείτε να αφήσετε μία αστυνομική ταυτότητα στους φρουρούς. Σε λίγα μέτρα ο δρόμος γίνεται χωματό­δρομος και μετά από 400 μέτρα φθάνετε στη Μονή Κουτάλα.Για να πάτε στη Κάτω Πίστα αφού περάσετε δύο διασταυρώσεις (βλ. σκίτσο σελ. 87) παίρνετε αραιά σημαδεμένο μονοπάτι που ξεκινά στη καμπή της στροφής. Σε 10 περίπου λεπτά βρίσκεστε στα βράχια. Συνεχίζοντας τον ίδιο δρόμο περνώντας ακόμα δύο διασταυρώσεις φθάνετε σε σημείο που έχει κλείσει ο δρόμος από τα μπάζα. Από δω είναι ορατό το πεδίο του Καραβιού. Το προσσεγγίζουμε περνώντας ένα από τα δύο μονοπάτια (το ένα ξεκινάει λίγο πάνω από τα μπάζα (σημάδια) και το άλλο στο τέλος του δρόμου) τα οποία ενώνονται. Λίγο πιο πάνω αφήνουμετα σημάδια για να τραβερσάρουμε ανηφορικά μέχρι τα βράχια, (βλ και χάρτη Κεντρικού Υμηττού, εκδ. ΑΝΑΒΑΣΗ)

 

Όλες οι διαδρομές είναι 15-20m και έχουν ρελέ.